Hunger

Η επίμονη άρνηση της βρετανικής κυβέρνησης να αναγνωρίσει δικαιώματα πολιτικών κρατουμένων ή έστω κρατουμένων πολέμου στους Ρεπουμπλικάνους τροφίμους της φυλακής Maze της Βόρειας Ιρλανδίας, οδήγησε σε μπαράζ αντιδράσεων τόσο εκτός όσο κι εντός του ιδρύματος. Αποκορύφωμα όλων, η απεργία πείνας με μπροστάρη τον Bobby Sands (Michael Fassbender) που οδήγησε στο θάνατο του ίδιου κι άλλων εννέα ρεπουμπλικάνων κρατουμένων.

Το «Hunger» κινδυνεύει να πιαστεί αιχμάλωτο του εαυτού του μέσα από μία σειρά αμφισβητούμενων επιλογών είτε λόγω ύφους είτε λόγω ανοσίας του κοινού σε αναλόγου είδους στρίμωγμα, έρχεται το φινάλε να διορθώσει κατά πολύ τις εντυπώσεις. Ο εξαρχής διαφαινόμενος σκοπός του McQueen να θέσει ήρωα και κοινό σε πλήρη απομόνωση και στη μαρτυρική λογική ενός Γολγοθά, βρίσκει έστω και καθυστερημένα την ολοκλήρωση του. Στο τελευταίο μέρος δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από το μαρτυρικό, αυστηρά προσωπικό αγώνα, μακριά από οτιδήποτε το ετερόκλητο. Ό,τι καλύτερο έχει να μας προσφέρει το «Hunger» βρίσκεται κρυμμένο λίγο πριν το φινάλε, σαν ένα (διδακτικό;) κινηματογραφικό παιχνίδι. Αν αυτό αρκεί, εναποτίθεται στην προσωπική κρίση του καθενός.

Επιστροφή